Ευχές!!!!!! Ευχές!!!!!! Ευχές!!!!!!!

Φρνιντα Λιάππα - τα Ποιήματα

Το βιβλίο που εκδώσαμε για την Φρίντα Λιάππα κυκλοφορεί πλέον
 

            ΚΑΙ στα βιβλιοπωλεία με διανομή από τον Οίκο Παρασκήνιο-Φιλίστωρ 

Σπύρος Μαρίνης & Σια ΟΕ

Σόλωνος 76, Αθήνα, 10680

τηλ.: 2103648170, 2103648197

email: marinisb@gmail.com

             

             ΚΑΙ μέσα από το Σύλλογό μας, μπορείτε:

• να απευθυνθείτε στα μέλη του ΔΣ του Πάμισου ή
• να δηλώσετε την επιθυμία στο email: pamisos@gmail.com

Η παραλαβή μπορεί να γίνει:

• ιδιοχείρως σε συνεννόηση με τα μέλη του ΔΣ ή
• να σταλεί ταχυδρομικά από το Σύλλογο, σε διεύθυνση που θα μας δοθεί.

Μέλη ΔΣ

Γαβράς Μιχάλης                                              6944852921

Ασημάκη-Μεντάκου Βούλα                              210-6120100

Μπάρκα-Λεκαδίτη Βάσω                                 6944183296

Λαμπροπούλου-Σουλτανιά Βάσω              210-3212937

Τσοβού Ζωή                                                    6972406132

Τσεφαλάς Κώστας                                                 6974506828

Αναστασόπουλος Παναγιώτης                         210-2287362 (απόγευμα)

Πετροπούλου Μαριλένα                                  6944473957 (απόγευμα)

Πετρουλάκης Κώστας                                6977470544

Φρίντα Λιάππα, 22 χρόνια μετά....

Σήμερα 28 Νοεμβρίου, ημέρα μνήμης του θανάτου της, την θυμόμαστε...

 22 χρόνια μετά ο ΠΑΜΙΣΟΣ τιμά την μνήμη της 

• με την κυκλοφορία ενός μοναδικού βιβλίου με την ποίησή της και τις ομιλίες εκλεκτών φίλων της.

• με ένα απόσπασμα από το εν λόγω βιβλίο, την ομιλία του Κυριάκου Αγγελάκου, σύντροφου στη ζωή της Φρίντας, όπως αυτή παρουσιάστηκε στην Ημερίδα που οργανώσαμε πριν 2 χρόνια στο Gazzarte
  

20 χρόνια μια απουσία γεμίζει τη ζωή μας 

Κυριάκος Αγγελάκος

Σήμερα μαζευτήκαμε για να θυμηθούμε και να τιμήσουμε τη Φρίντα, 20 χρόνια μετά το θάνατό της.

Ένα θάνατο, που όλοι όσοι βρισκόμαστε εδω, θεωρούμε, άδικο, παράλογο, αδιανόητο.

Γιατί η Φρίντα πέθανε σε ηλικία μόλις 46 χρονών...

Και σ’ αυτήν την τόσο πλούσια σε εμπειρίες και τόσο πυκνή δημιουργική ζωή είχε ήδη προλάβει να σκηνοθετήσει 3 ταινίες μεγάλου μήκους, 3 ταινίες μικρού μήκους, να γράψει 3 ποιητικές συλλογές και 3 πεζά. Να σκηνοθετήσει ακόμα μια τηλεταινία μεγάλου μήκους στην ΕΡΤ, εκπομπές για το Παρασκήνιο και ντοκιμαντέρ, ποιητικές μονογραφίες για τον Καρυωτάκη, την Πολυδούρη και τη Μάτση Χατζηλαζάρου, να γράψει σενάρια, κινηματογραφικές κριτικές, να κάνει μεταφράσεις.

Το κοινό σημείο όμως που ενώνει τους περισσότερους σ’ αυτήν την αίθουσα με τη Φρίντα είναι ο τόπος καταγωγής: η Μεσσήνη.

Για τη Φρίντα το Νησί ήταν περισσότερο από μια γενέθλια πόλη. Ήταν το μητρικό σώμα πάνω στο όποιο μεγάλωσε, η γλώσσα που πρωτομίλησε και η γλώσσα που έγραψε, οι άνθρωποι που αγάπησε, το τοπίο πάνω στο οποίο ξεκούραζε το βλέμμα και την ψυχή της και αριστοτεχνικά κατέγραψε στους «Δρόμους της αγάπης».

Ήταν ο τόπος που κατάφευγε στα δύσκολα, η παντοτινή ανοιχτή αγκαλιά των φίλων που την περίμεναν.

Ήταν η βουτιά στην Μπούκα που είχε έναν εξαγνιστικό‒ θεραπευτικό ρόλο, σαν την κολυμβήθρα του Σιλωάμ.

Ήταν οι μνήμες, οι χαρές και οι λύπες.

Ήταν η πρώτη μυρουδιά και η γεύση της τροφής.

Ήταν τα ακούσματα της λαϊκής μουσικής, που από παιδί τη μάγευαν στα πάλκα του πανηγυριού της Μεσσήνης.

Ήταν τα τραγούδια του Τσιτσάνη και του Παπαϊωάννου, που μαζί με δημοτικά, μοιρολόγια και νανουρίσματα αποτέλεσαν την ηχητική μπάντα των ταινιών και της ζωής της.

Οι μνήμες από τα πάλκα της Μεσσήνης πέρασαν δραματοποιημένες στη σκηνή του πανηγυριού στα «Χρόνια της μεγάλης ζέστης», σ’ ένα φιλικό τόπο μυθοπλασίας όπου συναντήθηκαν η ερωτική επιθυμία, ο θάνατος, τα λαϊκά τραγούδια, το ζεϊμπέκικο και η παιδική αθωότητα.

Η Μεσσήνη ήταν η μάνα και ο πατέρας, η ιερή σχέση με τα ξαδέρφια ‒ αδέρφια της και με τους φίλους που τη συνόδευαν από την παιδική της ηλικία μέχρι τον πρόωρο θάνατό της.

Ήταν ο δικός της μυθικός τόπος , που τον διέσχιζε ο αγαπημένος της Πάμισος, το ποτάμι των παιδικών της χρόνων, των εκδρομών και των παιχνιδιών.

Η Φρίντα ήταν ένα κλαδάκι λυγαριάς στις όχθες του Πάμισου.

Ο Πάμισος σιγά – σιγά εξελίχθηκε μέσα της σε μια «ιδέα» ποταμού με τον ορισμό του Ηράκλειτου. Αλλά η Φρίντα όσες φορές περνούσε το ποτάμι διέσχιζε τα ίδια νερά.

Για να μπει στον τόπο της παιδικής και της εφηβικής της ηλικίας, τον τόπο των τελετών και των πανηγυριών, τον τόπο όπου είδε τις πρώτες ταινίες της ζωής της στον κινηματογράφο Τιτάνια. Μελοδράματα με γοητευτικά ονόματα ιταλών πρωταγωνιστών, της Ιβόν Σανσόν και του Αμαντέο Νατσάρι. Ταινίες του ιταλικού νεορεαλισμού όπως ο Κλέφτης Ποδηλάτων κι αμερικάνικα film noir, όπως το Ριφιφί.

Στον τόπο όπου πρωτοδιάβασε και αγάπησε τη λογοτεχνία.

Στον τόπο των πρώτων ερώτων και του μεγάλου πένθους. Αυτό το δίπολο του έρωτα και του θανάτου κυριάρχησε στη ζωή της, διαμόρφωσε τον ψυχικό της κόσμο, τον εύθραυστο και πεισματάρη χαρακτήρα της, και αποτέλεσε το κυρίαρχο δομικό στοιχείο στο σύνολο του έργου της.

Με αυτά τα υλικά συγκρότησε την προσωπική της μυθολογία κι αυτήν πέρασε μετά στο κινηματογραφικό και λογοτεχνικό της έργο με ταλέντο και οικονομία.

Όμως κάθε φορά που θυμάμαι τη Φρίντα, την ακούω να λέει λέξεις και φράσεις από το Νησί, ν’ αλλάζει το ηχόχρωμα της φωνής της, να μπαίνει στα μυστικά μονοπάτια της διαλέκτου, που οδηγούσαν στην επικοινωνία με αυτούς που αγάπησε πιο πολύ, τη μητέρα της πρώτα απ’ όλα, την αγαπημένη σε όλους μας Ελένη Λιάππα, τα ξαδέρφια και τους φίλους της, που μαζί τους μοιράστηκε τα καλά και τα δύσκολα: Βουρκόλος, μπαραμπάτης, μισοκούντελος, τρεκλίτης, σ’ έπιασε το συγγενικό, σε συνοπήραν οι νεράιδες, ο μεσημεράς πήρε τη φιλημένη στον ήλιο την πηγαίνει... Λέξεις και φράσεις διάσπαρτες στο κινηματογραφικό και συγγραφικό της έργο.

Μιλούσε για τις γειτονιές της Μεσσήνης, χαρτογραφώντας τον δικό της παράδεισο: Των Τριών Ιεραρχών, Τα Μπεζεστένια, τα Γαρδελιά...

Την ακούω να λέει παροιμίες της Μεσσήνης και το πρόσωπο της να λάμπει μ’ ένα σκανταλιάρικο παιδικό χαμόγελο: Άνω ‒ Κάτω Βούταινα, Μάκραινα και Ασούταινα, Τριπύλα, Λυκουδέσι, Σελά, Καλογερέσι έφαγαν ένα βόδι.

Την ακούω να τραγουδάει το “Ξύπνα αφέντη μου” και το “Σε ωραίο περιβόλι” και τότε να βυθίζεται σ’ έναν άλλο τόπο, σ’ έναν άλλο χρόνο όπου δεν υπήρχε λύπη και στεναγμός.

ΠΑΜΙΣΟΣ120

• Με κύριο άρθρο "Μετά τις πλημμύρες τι;" ολοκληρώνεται η παρέμβαση του ΠΑΜΙΣΟΥ για τις πρόσφατες πλημμύρες στον κάμπο

• με την αναγγελία πως το βιβλίο που εκδώσαμε για την Φρίντα Λιάππα κυκλοφορεί πλέον

            ΚΑΙ στα βιβλιοπωλεία με διανομή από τον Οίκο Παρασκήνιο-Φιλίστωρ
            ΚΑΙ μέσα από το Σύλλογό μας

κυκλοφόρησε το 120ο φύλλο του ΠΑΜΙΣΟΥ.

 

Στις υπόλοιπες σελίδες του παρουσιάζουμε και αναδεικνύουμε σημαντικά θέματα που αφορούν τον τόπο μας και τους ανθρώπους του, όπως:

• Την παράθεση και των τριών ομιλιών (Αλεβίζος-Μπιτσάνης-Νικολακοπούλου) που έγιναν στο «Διήμερο αφιέρωμα στην Φρίντα Λιάππα», που πραγματοποιήθηκε στη Μεσσήνη το καλοκαίρι

• Τέσσερις σημαντικές φωτογραφικές μνήμες από την Βασιλική Πατρίκη, τον Σταύρο Αντωνόπουλο, τον Δημήτρη Μπουσούνη και την Αλέκα Κατσουλίδη, που πολλοί θα βρουν συγγενείς και φίλους

• Το κείμενο του Στέφανου Ληναίου για τον θάνατο του σημαντικού πολίτη του κόσμου και θεατράνθρωπου του Ντάριο Φο του οποίου είχε παρουσιάσει στο παρελθόν το "Δεν πληρώνω δεν πληρώνω" και το "Ενα τυχαίο ατύχημα"

• Ενα σημαντικό κείμενο του Πέτρου Θέμελη για τον "αγαθό δαίμονα των Μεσσηνίων"

• Το πρώτο παραμύθι του Θεόδωρου Λιανού, που δημοσιεύουμε στον ΠΑΜΙΣΟ

• Τα συγχαρητήριά μας για την προαγωγή του Κώστα Κωστόπουλου στην αντιπροεδρία του Ελεγκτικού Συνεδρίου

• Τα συγχαρητήριά μας Αργύρη Στασινάκη για την αναγόρευσή του σε διδάκτορα του ΕΚΠΑ

• Τους επιτυχόντες στα ΑΕΙ Νησωτόπουλων που δεν μένουν στην Μεσσήνη

• Την "Ληξιαρχική Πράξη Θανάτου" της στήλης "οι γεννήσεις, οι θάνατοι" της γενέτειράς μας

• Τους συνδρομητές μας και

• Την «εις μνήμην» για την Αφροδίτη Δουλουγέρη από την αδελφή της, κατάθεση οικονομικής ενίσχυσης για την Εφημερίδα μας.

Για να κατεβάσετε και να διαβάσετε όλη την εφημερίδα, πατήστε τον παρακάτω σύνδεσμο:

https://drive.google.com/file/d/0BwH48A4nbXMtbkIzRHpTQ2J2VkU/view?usp=sharing